�يادگاران� عنوان كتاب هايي است كه بنا دارد تصويرهايي از سال هاي جنگ را در قالب خاطره هاي بازنويسي شده ، براي آن ها كه آن سال ها را نديده اند نشان بدهد . اين مجموعه راهي است به سرزميني نسبتا بكر ميان تاريخ و ادبيات ، ميان واقعه ها و بازگفته ها . خواندنشان تنها يادآوري است ، يادآوري اين نكته كه آن مردها بوده اند و آن واقعه ها رخ داده اند ؛ نه در سال ها و جاهاي دور ، در همين نزديكي .

زين الدين بيست و پنج سال زندگي كرده است . جاهاي مختلفي بوده ؛ روي پله ي خانه ، در حالي كه مادرش مي خواهد بند كفشش را ببندد تا او برود مدرسه . توي كتابفروشي وقتي پاس بان ها آمده اند پدرش را ببرند ، در خانه ي كوچك اجاره ايش ، در اهواز ، كنار هم سرش و در خيبر ، هور ، سوسنگرد ، محرم و بالاخره كردستان ، هم را برادرش كنار جيپ لندكروز با بدن سوراخ سوراخ .

خاطره اي از كتاب

نزديك عمليات بود . مي دانستم دختردار شده . يك روز ديدم سر پاكت نامه از جيبش زده بيرون .

گفتم �اين چيه ؟�

گفت �عكس دخترمه.�

گفتم �بده ببينمش.�

گفت �خودم هنوز نديدمش.�

گفتم �چرا؟�

گفت �الان موقع عملياته . مي ترسم مهر پدر و فرزندي كار دستم بده . باشه بعد.�